دیاستم یا فاصله های بین دندانی چیست؟

آشنایی با دیاستم یا فاصله های بین دندانی

دیاستم یک اصطلاح بالینی است که به شکاف یا فضای بین دندان‌ها (فاصله بیشتر از نیم میلیمتر) اشاره دارد. این فاصله‌ها می‌توانند در هر جایی از دهان ایجاد شوند اما اغلب بین دو دندان جلویی بالا، قابل توجه هستند. این وضعیت می‌تواند در دوران کودکی یا بزرگسالی اتفاق بیفتد. در کودکان، این فواصل معمولا پس از رشد دندان‌های دائمی‌شان از بین می‌رود. Nous allons parler du site du Dr Hossein Barjian dans l'article d'aujourd'hui Le meilleur dentiste d'Ispahan qui a été compilé pour vous. به مطالعه و آشنایی با دیاستم یا فاصله های بین دندانی بپردازیم.

برخی شکاف‌های بین دندانی کوچک بوده و به سختی دیده می‌شوند در حالی که بعضی دیگر بزرگتر هستند و می‌توانند مشکلات زیبایی و سلامتی ایجاد کنند. اگر ظاهر شکاف‌های بین دندانی‌تان را دوست ندارید، نگران نباشید. روش‌هایی برای بستن یا کاهش سایز آنها وجود دارد که در بخش‌های زیر به آنها می‌پردازیم.

انواع فاصله های بین دندانی

بطور کلی ۴ نوع فاصله بین دندانی وجود دارد که عبارتند از:

• فقط بین دندان‌های کناری و جلویی فاصله وجود دارد.
• یک شکاف بین دندان‌های نیش از یک طرف وجود دارد.
• بین دندان‌هایی جلویی فاصله وجود دارد.
• شکاف‌ها بین تمام دندان‌ها دیده می‌شوند.

Contenu suggéré : Traitement des dents espacées avec du stratifié

دلایل فاصله دار شدن دندان ها

عوامل متعددی می‌توانند در ایجاد شکاف بین دندان‌ها نقش داشته باشند. برخی از آنها ژنتیکی هستند و بعضی از عادات بد نشأت می‌گیرند. این فاکتورها عبارتند از:

سایز دندان‌ها نسبت به استخوان فک:

اگر دندان‌های فرد نسبت به استخوان فک او بسیار کوچک باشند، ممکن است بین دندان‌ها شکاف ایجاد شود. اندازه‌های استخوان فک و دندان‌ها تا حد زیادی زنتیکی است که این، یکی از دلایلی است که دیاستم می‌تواند در خانواده‌ها ارثی باشد.

دندان‌های از دست رفته یا کوچکتر از حد معمول:

اگر برخی از دندان‌ها از دست رفته یا کوچکتر از بقیه باشند، ممکن است دیاستم ایجاد شود. این اغلب شامل دندان‌های ثنایای جانبی بالایی (دندان‌هایی که در طرفین دو دندان جلویی بالا قرار گرفته‌‌اند) sera. اگر دندان‌های ثنایای جانبی بالایی از دست رفته یا نسبتا کوچک باشند، ممکن است بین دو دندان جلویی فاصله ایجاد شود.

فرنوم لبی بزرگ:

فرنوم لبی، بافتی است که از داخل لب بالایی تا لثه بالای دندان‌های جلویی بالا امتداد دارد. اگر بافت فرنوم خیلی بزرگ باشد، می‌تواند باعث ایجاد شکاف بین این دندان‌ها شود.

maladie des gencives:

جابجایی دندان، یک نشانه معمول از بیماری پیشرفته لثه Est. در افراد مبتلا به بیماری لثه، التهاب باعث آسیب به استخوانی می‌شود که از دندان‌ها حمایت می‌کند. در نهایت ممکن است دندان‌ها لق شده و شکاف ظاهر شود.

رفلکس بلع نادرست:

هنگامیکه رفلکس بلع بدرستی اتفاق بیفتد، زبان به سقف دهان فشار می‌آورد. اما اگر این پروسه بخوبی پیش نرود، ممکن است فرد در هنگام قورت دادن زبان خود را به دندان‌های جلویی بفشارد. با گذشت زمان، این فشار مکرر به دندان‌های جلویی، آنها را به جلو می‌برد و باعث ایجاد فاصله می‌شود.

عادات غلط:

مکیدن انگشت شست،، مکیدن لب، پیش آمدگی زبان (بلع معکوس) و عاداتی از این قبیل می‌تواند به دندان‌های جلویی فشار وارد کند و آنها را به جلو ببرد. این امر ممکن است به دیاستم منجر شود.

Page Instagram du Dr Hossein Borjian Le meilleur dentiste d'Ispahan

از دست دادن دندان‌های شیری:

هنگامیکه دندان‌های شیری کودکان می‌افتد، ممکن است آنها به دیاستم موقت دچار شوند. با بیرون آمدن دندان‌های دائمی معمولا این شکاف‌ها بسته می‌شود. این نوع فاصله بین دندانی بقدری رایج است (تقریبا در دو سوم کودکان) که دندانپزشکان، آن را یک پدیده رشدی طبیعی در کودکان می‌دانند و معمولا به هیچ درمانی نیاز ندارد.

بالا رفتن سن:

بزرگسالان ممکن است در سال‌های بعدی زندگی خود دچار دیاستم شوند. با افزایش سن، دندان‌های شما بطور طبیعی تغییر مکان می‌دهند (جابجا می‌شوند). این امر می‌تواند باعث ایجاد شکاف شود و همچنین ممکن است مشکلات دندانی دیگری نیز ایجاد کند.

Moyens de communication avec le centre dentaire spécialisé de Najm

Attention :

• L'exactitude scientifique du matériel publié ci-dessus doit être confirmée par la consultation personnelle du patient avec le Dr Borjian.
• Cet article est géré et publié par l'administrateur du site.