آشنایی با کاشت ایمپلنت دندان ساب پروستئال

بررسی کاشت ایمپلنت دندان ساب پروستئال

Dans cet article du site du Dr Hossein Borjian Le meilleur dentiste cosmétique à Ispahan کاشت ایمپلنت دندان ساب پروستئال را مورد بررسی قرار می دهیم. ایمپلنت ساب پروستئال نسل جدیدی از ایمپلنت ها و پروتزهای ثابت است. که در حوزه دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. ایمپلنت ساب پریوستئال عمدتا از جنس تیتانیوم ساخته می شود تا بتواند در زمینه توانبخشی فک‌های آتروفیک با اوردنچرها نقش دندان های طبیعی را به خوبی ایفا کند. فرایند توانبخشی در بخش دهان و دندان از طریق دو نوع ایمپلنت دندان صورت می گیرد که به ایمپلنت های ساب پریوستال و اندوستئال معروف هستند.

اغلب افراد جامعه با ایمپلنت های اندوستال آشنا هستند، زیرا این نوع از ایمپلنت ها بیشترین کاربرد را در حوزه ترمیم دندان های از بین رفته دارند. در فرایند ایمپلنت های اندوستال فیکسچرها در استخوان فک کاشته می شوند. اما در ایمپلنت ساب پروستئال فیکسچرهای پروتز در زیر لثه و در قسمت بالای استخوان فک قرار می گیرند. به همین دلیل، در اغلب اوقات آنها را با نام ایمپلنت های « روی استخوان » می شناسند.

مزیت های کاشت ایمپلنت ساب پروستئال

این نوع از ایمپلنت های اوردنچری بارگذاری راه حلی برای توانبخشی فک های آتروفیک هستند که در حال طبق آخرین فناوری موجود ساخته می شوند. پروتز های ساب پریوستئال و اندوسی مزایای فراوانی نسبت به روش‌های پیوند استخوان کلاسیک و روش های مختلف کاشت ایمپلنت درونی دارند.

• بارگذاری پروتز ها و فیکسچر ها در فک های آتروفیک به صورت تک مرحله ای و سریع انجام می شود.
• تناسب کامل ایمپلنت با فک های آتروفیک و سایر اعضای طبیعی بدن
• حراجی ساده و سریع به همراه کاهش خطر عفونت اعضای مختلف دهان و صورت
• جایگزینی مناسب برای ایمپلنت های اندوسی شکسته یا پس زده
• اقامت کوتاه در مراکز درمانی به همراه صرف هزینه پایین تر نسبت به سایر روش های کاشت پروتز و ایمپلنت
• کوتاه بودن دوره درمان

اهمیت ایمپلنت ساب پریوستئال

اگر بیماری که می خواهد ایمپلنت انجام دهد دارای استخوان فک سالم و با ضخامت کافی باشد، محکم کردن دندان مصنوعی یک کار بسیار ساده است. یک استخوان فک قوی و سالم با اندازه مناسب می‌تواند پین‌ها و فیکسچرهای کاشته شده تیتانیومی را در موقعیت‌های مختلف به خوبی نگه دارد. این پین‌ها در حقیقت به عنوان لنگر قسمت های اصلی ایمپلنت‌ها، روکش‌ها یا مجموعه‌های کامل پروتز عمل میکنند.

گاهی اوقات، استخوان فک بیمار همچون افرادی که برای مدتی چند سال از دندان مصنوعی استفاده کرده اند تراکم ، ضخامت و حتی سلامت کافی برای نگهداری فیکسچرها را ندارند. از سوی دیگر فقدان دندان به خودی خود می تواند منجر به تحلیل رفتن استخوان فک شود. در این حالت دندانپزشک توصیه می کند تا بیمار از ایمپلنت ساب پریوستئال استفاده کند.

این پروتز های تیتانیومی در واقع همان کار پین‌های استاندارد را انجام می‌دهند، در حالی که برای نگه داشتن آن‌ها به بافت استخوان نیاز نخواهد بود. ممکن است دندانپزشک از پیوند استخوان را برای ایجاد تراکم استخوان استفاده نماید که در بسیاری از مواقع، استخوان فکی که کاملاً سالم به نظر می رسد، در هنگام عکسبرداری و اسکن با اشعه ایکس، بسیار متخلخل باشد. بنابراین چنین استخوانی به هیچ وجه نمی تواند یک سنجاق، باله یا تیغه را محکم نگه دارد، پس ایمپلنت ساب پریوستئال بهترین راه حل برای این بیماران محسوب می شود.

روش کاشت دندان ساب پروستئال

به عبارت بهتر دو عمل جراحی برای ساخت و قرار دادن ایمپلنت ساب پروستئال در داخل دهان بیمار مورد نیاز است. این ایمپلنت ها باید به‌صورت سفارشی ساخته شود تا با استخوان فک ، اندازه دندان ها و… فرد خاص مطابقت داشته باشد. در مرحله اول، جراح دهان و دندان، بافت لثه را با کمک چاقوی جراحی باز می‌کند تا به استخوان فک برسد. سپس نقطه اتصال و موقعیت پایه‌هایی که پل‌ها را نگاه می‌دارند، اثر استخوانی برداشته می‌شود.

La page Instagram du Dr Hossein Borjian, le meilleur dentiste cosmétique d'Ispahan

این پروتزهای ثابت دندانی که شبیه پیچ، سیلندر یا تیغه هستند که در گام بعدی برای جاسازی آنها در دهان بیمار، جراح دهان از بی حسی موضعی استفاده می کند. بعد از بی حس کردن بخشی از دهان پزشک بخش هایی که قرار است به عنوان ریشه دندان عمل کند را در داخل لثه جاساز می کند. سپس ایمپلنت حدود سه تا شش ماه در داخل دهان باقی می‌ماند تا استخوان‌سازی اتفاق بیفتد و تیتانیوم به استخوان شما بچسبد. پس پایه استواری برای ایجاد دندان مصنوعی می‌کند.

درمرحله سوم بافت لثه به پشت روی قاب ایمپلنت بخیه می شوند، به استثنای قطعات لنگر به نام اکستنشن های پرموکوزال که از لثه بیرون زده اند. در نهایت، جراح یک پل موقت روی اکستنشن قرار می دهد و به بافت دهان اجازه می دهد تا جای بخیه ها و برش هایی که انجام داده اندکی بهبود یابد. در نهایت بریجی که با دندان های طبیعی مطابقت دارد را پس از بهبودی لثه ها بر روی اکستنشن ها می چسباند. با افزایش محبوبیت ایمپلنت های دهانی، فناوری ها و تحقیقات به ایجاد انواع مختلفی از ایمپلنت های دهانی کمک کرده اند. که برخی از آنها را می توان بدون محدودیت های معمول گزینه های اندوستئال سنتی نصب کرد.

Attention :

• L'exactitude scientifique du matériel ci-dessus doit être consultée avec le patient en personne avec M. Dr Berjian, Mastership Greffe de gencive et d'os Être confirmé.

• Cet article a été géré et publié par l'administrateur du site.

Lire la suite :

Conseils pour réaliser une stratification dentaire

Étapes de moulage d'implants dentaires en méthode ouverte

Tension artérielle et traitements dentaires