تفاوت ایمپلنت دندانی دیجیتال و معمولی
- دقت: در ایمپلنت دیجیتال به دلیل طراحی سه بعدی دقت بالا است. در مقابل، در ایمپلنت معمولی امکان خطای دید و کاهش دقت وجود دارد.
- تعداد جلسات: ایمپلنت دیجیتال در مدت زمان و تعداد جلسات کمتری انجام می شود. در مقابل، در ایمپلنت معمولی باید تعداد جلسات بیشتری به دندانپزشک مراجعه کنید که به همان نسبت مراحل ایمپلنت و روند بهبودی طولانی می شود.
- میزان تهاجمی بودن: ایمپلنت دیجیتال کم تهاجمی است، در نتیجه روند بهبود سریع می باشد. در مقابل، ایمپلنت معمولی تهاجمی است و احتمال بروز عوارض زیاد است.
- نتایج ظاهری: ایمپلنت دیجیتال به خاطر طراحی مناسب با شکل و رنگ دندان های طبیعی نتایج ظاهری طبیعی است. در مقابل، ایمپلنت معمولی در بیشتر موارد حجیم دیده می شود.
- هزینه: در ایمپلنت دیجیتال روند بهبودی و مراحل درمان کوتاه است، در نتیجه هزینه کمتری دارد. در مقابل، ایمپلنت معمولی روند درمان طولانی است که در نتیجه هزینه آن بیشتر می شود.
- سرعت بهبودی: در ایمپلنت دیجیتال می توانید در عرض چند هفته نتایج دلخواه را ببینید. در مقابل، در ایمپلنت معمولی احتمال بروز عوارض یا احساس درد زیاد و دوره نقاهت طولانی است.
مراحل ایمپلنت دیجیتال
انجام ایمپلنت به روش دیجیتال شامل مراحل زیر می شود:
۱-اسکن سه بعدی فک(CBCT)
در ایمپلنت به روش دیجیتال، دندانپزشک از دستگاه سیتی اسکن یا به عبارت دیگر CBCT برای دریافت تصاویر سه بعدی از فک استفاده می کند. این دستگاه با چرخش رادیوگراف به دور سر بیمار، تصاویر دقیقی از شکل کامل استخوان فک ایجاد می کند. این تصاویر به دندانپزشک اطلاعات دقیقی از ابعاد و وضعیت استخوان فک ارائه می دهند. این اطلاعات برای برنامه ریزی و اجرای عمل ایمپلنت توسط دندانپزشک مورد استفاده قرار می گیرند. به این ترتیب، دندانپزشک با دقت بیشتری می تواند قطر و طول استخوان را مشخص کرده و در نتیجه عمل ایمپلنت را با کیفیت بالاتری انجام دهد.
۲-اسکن یا قالب گیری از فک بیمار
در مرحله آماده سازی برای جراحی ایمپلنت، دندانپزشک از سرجیکال گاید یا راهنمای جراحی برای تعیین دقیق مکان قرار گرفتن دندان ها و بافت لثه بیمار استفاده می کند. سرجیکال گاید یا راهنمای جراحی در دندانپزشکی مانند یک شابلون در کار های هندسی عمل می کند. دندانپزشک سرجیکال گاید را روی فک بیمار قرار داده و از طریق آن می تواند با دقت مکان هایی که باید با دریل کار کرد و استخوان فک را تراشید تشخیص می دهد.
اگر در کلینیک دستگاه چاپگر سه بعدی وجود داشته باشد، اسکن از بافت نرم و دندان ها انجام می شود. در صورت عدم وجود چاپگر سه بعدی، دندانپزشک از فک بیمار قالب گیری می کند و لابراتوار ایمپلنت دیجیتال می تواند با کمک این قالب، از فک بیمار اسکن کند. اسکن سه بعدی فک و سرجیکال گاید، به دندانپزشک یک دید کامل از بیرون و داخل فک و دندان های بیمار ارائه می دهند. این اطلاعات دقیق به دندانپزشک کمک می کند تا جراحی کاشت ایمپلنت را با دقت بیشتری انجام دهد.
صفحه ی رسمی اینستاگرام دکتر حسین برجیان را مشاهده نمایید.
۳-کاشت فیکسچر ایمپلنت دیجیتال
در این مرحله، متخصص ایمپلنت با بررسی دقیق تمام عکس ها و اسکن های مراحل قبلی، محل کاشت پایه ایمپلنت را با انجام بی حسی دقیق تعیین می کند. سپس با ایجاد یک شکاف کوچک در لثه و استفاده از دریل مخصوص، استخوان فک را می تراشد و پایه ایمپلنت دیجیتال را با دقت در این محل قرار می دهد.
در ایمپلنت دیجیتال، به دلیل دقت بالا در برش و شکاف لثه که بسیار کوچک و دقیق انجام می شود، نیاز به بخیه کردن لثه وجود ندارد. این موضوع با ایمپلنت های سنتی که عموماً نیاز به بخیه دارند، تفاوت دارد. پس از قرار دادن فیکسچر ایمپلنت دیجیتال در استخوان فک، حدود ۸ تا ۱۲ هفته زمان لازم است تا پایه ایمپلنت با استخوان جوش بخورد و آماده برای نصب و نگهداری اباتمنت و روکش ایمپلنت دیجیتال شود.
۴-اتصال اباتمنت و روکش ایمپلنت دیجیتال
بعد از گذشت ۸ تا ۱۲ هفته، پایه ایمپلنت دیجیتال با استخوان فک جوش می خورد. در ادامه، اباتمنت و روکش ایمپلنت روی پایه نصب شده و یک لبخند زیبا و طبیعی به بیمار هدیه داده می شود.
توجه :
صحت علمی مطلب منتشر شده فوق، باید با مشورت حضوری بیمار با جناب دکتر برجیان تایید گردد.
این مطلب توسط ادمین سایت، مدیریت و منتشر شده است.
راه های ارتباطی با مرکز تخصصی دندانپزشکی نجم
صفحه ی رسمی اینستاگرام دکتر حسین برجیان را مشاهده نمایید.
مطالب پیشنهادی دکتر حسین برجیان (بهترین دندانپزشک اصفهان–بهترین جراح لثه اصفهان–بهترین دندانپزشک زیبایی اصفهان):
عوارض جرم گیری نکردن ایمپلنت دندان
آیا جرم گیری به ایمپلنت دندان آسیب می‌رساند؟
