نحوه کاشت ایمپلنت پایه کوتاه
تحقیقات در استفاده از ایمپلنت‌های پایه کوتاه (کمتر از 8.5 میلی متر) بسیار فعال است. اگر به درستی قرار داده شود، تفاوت عمده‌ای بین میزان موفقیت کاشت در طول استاندارد و کوتاه وجود ندارد. یک یافته هیجان انگیز این است که ایمپلنت‌های پایه کوتاه در فک پایین نسبت به فک بالا (فک بالا) میزان موفقیت کمی بیشتری دارند. در این مطلب از سایت دکتر حسین برجیان بهترین دندانپزشک زیبایی اصفهان به بررسی کاشت ایمپلنت پایه کوتاه خواهیم پرداخت.
نسبت تاج به ایمپلنت هنگام بررسی موفقیت در ایمپلنت‌های پایه کوتاه اهمیت دارد. دندانپزشکان هنگام برنامه ریزی موارد ایمپلنت برای بیماران، این مسئله را با دقت در نظر می‌گیرند. در دندانپزشکی سنتی، ریشه طولانی‌تر اغلب به معنای استحکام بیشتر و توانایی پشتیبانی از پل دندان است. اگر بار جانبی به دندان وارد کنید، دقیقاً زیر نقطه میانی ریشه می‌چرخد. وقتی شروع به نسبت 1 به 1 تاج به ریشه می‌کنید، اوضاع نامطلوب می‌شود. ایمپلنت به این دلیل که با استخوان ادغام شده و نمی‌چرخد مانند دندان نیست. بنابراین مقایسه نسبت تاج دندان به ریشه با نسبت تاج به ایمپلنت متفاوت است.
محاسبه فشار در ایمپلنت‌ها
هنگامی که ما به بررسی فشار در ایمپلنت‌ها می‌پردازیم، دائماً می‌بینیم که بالاترین فشار در نوک برآمدگی استخوان (نزدیکترین قسمت به خط لثه) و اطراف گردن ایمپلنت وجود دارد، و مقداری فشار نیز در سر (پایین ایمپلنت در استخوان) است. نتیجه گیری این است که، ایمپلنت کوتاه و طولانی در مورد نحوه تحمل نیروها بسیار مشابه عمل می‌کنند.
اما ارتفاع تاج (و رابط اباتمنت بین ایمپلنت و تاج) مهم است. برای بررسی این موضوع باید کمی فیزیک را مرور کنیم:
لحظه = نیرو x فاصله
اگر شما یک نیروی 100 نیوتونی داشته باشید که به بخشی از تاج ایمپلنت که 2 سانتی متر از اباتمنت نگهدارنده آن فاصله دارد، اعمال می‌شود، بیش از یک گشتاور 200 NCM بر روی ایمپلنت نیرو اعمال می‌شود. تاج دندان بلندتر به معنای فاصله بیشتر از نیروی جویدن تا پایه ایمپلنت است. اگر انرژی کاملاً به صورت عمودی هدایت نشود، این فاصله بیشتر به معنای نیروی گشتاور بیشتر است. اگر کنترل نیروهای گشتاور به درستی انجام شود، نسبت تاج به ریشه زیاد منجر به افزایش شکست و عدم موفقیت ایمپلنت یا از بین رفتن استخوان در اطراف کاشت می‌شود.
با توجه به این نکته، واضح است که تا زمانی که نیروهای جویدن در مرز قطر ایمپلنت باشند، فشار و لکه‌هایی که توسط ایمپلنت احساس می‌شود، بدون توجه به طول تاج، یکسان خواهند بود. با این حال، اگر تاج ایمپلنت گسترده تر باشد، ما نیروی گشتاور خواهیم داشت زیرا این نیرو در خارج از محدوده پشتیبانی ایمپلنت است. بنابراین یک تاج با پایه ایمپلنت باریک می‌تواند استرس و فشار بیشتری در اطراف گردن ایمپلنت داشته باشد. برای اطمینان از موفقیت در ایمپلنت‌های دندانی، دندانپزشک تاج‌های ایمپلنت دندان را با در نظر گرفتن این فیزیک‌های اساسی طراحی می‌کند.
ایمپلنت‌های پهن
گاهی اوقات ایمپلنت‌های دندانی پهن‌تر قرار می‌گیرند که فقط طول کوتاه امکان پذیر باشد. با این حال، برخی مطالعات نشان داده‌اند که ایمپلنت‌های پهن همیشه با افزایش پایداری مطابقت ندارند. دندانپزشکان فکر می‌کنند ایمپلنت‌های دندانی پهن می‌تواند بسیار مفید باشد، اما برای حمایت از آنها باید حجم مناسب استخوان در اطراف آنها وجود داشته باشد. به طور خلاصه، تا زمانی که ما در محدودیت‌های فیزیولوژیک استخوان باقی بمانیم، ایمپلنت دندان قادر به تحمل بار خواهد بود.
تاج‌های بلند می‌توانند عوارض مکانیکی بیشتری نسبت به بیولوژیک داشته باشند. به عنوان مثال، پیچ‌ها (نگه داشتن تاج دندان روی ایمپلنت) می‌توانند بیشتر در تاج‌های بلند دندان شل شده یا بشکنند، به خصوص اگر طول تاج بیش از 15 میلی متر باشد. برای دور زدن این مسئله، دندانپزشکان اغلب از تاج ایمپلنت با پیچ نگهدارنده استفاده می‌کنند که به راحتی قابل استفاده است.
روش اصلی برای کاهش نیروها در ایمپلنت‌های پایه کوتاه با تاج‌های بلند، استخوان‌بندی آنها با هم است. مطالعات بیومکانیک نشان می‌دهد که ایمپلنت‌های استخوان‌بندی شده باعث ایجاد فشار کمتری می‌شود. استخوان‌بندی ایمپلنت‌های پایه کوتاه باعث بهبود توزیع فشار، کاهش سست شدن پیچ و بهبود احتباس سمنت می‌شود. از معایب این روش این است که، در بعضی موارد، استخوان بندی تاج دندان با هم باعث می‌شود رعایت بهداشت سخت‌تر شود.
صفحه اینستاگرام دکتر حسین برجیان بهترین دندانپزشک زیبایی اصفهان
روش دیگر برای بهبود نتیجه پروتز در هنگام استفاده از ایمپلنت‌های پایه کوتاه، استفاده از “اباتمنت ایمپلنت” است. اباتمنت‌های ایمپلنت اتصال دهنده‌هایی هستند که ایمپلنت و تاج را به هم وصل می‌کنند. اگر تاج دندان و ایمپلنت یک تکه باشد، احتمال بد جفت شدن در سطح ایمپلنت را افزایش می‌دهد. این بد جفت شدن ممکن است باعث ایجاد “شکاف‌های کوچک”، التهاب استخوان و از بین رفتن شود. دندانپزشکان همیشه از بهترین اتصالات پروتز ممکن استفاده می‌کنند. همچنین باریک شدن عرض تاج‌ها، جلوگیری از کانتیلور (آویزان شدن پروتز اضافی دندان از ایمپلنت) و اطمینان از بارگذاری عمودی (کاهش نیروی پشتاورکه در بالا گفته شد) به موفقیت ایملنت کمک می‌کند.
در مجموع، در نواحی با محدودیت استخوان در اطراف دندانهای مولر و پرمولر، دندانپزشکان همیشه مجبور به “پیوند استخوان” نیستند تا طول‌های ایمپلنت معمولی طولانی‌تری داشته باشند.
توجه :
- صحت علمی مطلب منتشر شده فوق، باید با مشورت حضوری بیمار با جناب دکتر برجیان تایید گردد.
- این مطلب توسط ادمین سایت، مدیریت و منتشر شده است.
