موارد منع کاربرد مینی ایمپلنت چیست؟

بررسی موارد منع کاربرد مینی ایمپلنت

مینی ایمپلنت های دندانی را می توان با سیستم های ایمپلنت دندان معمولی مقایسه کرد. آنها بصورت یک تکه ساخته شده اند. با این حال، ایمپلنت‌های معمولی معمولاً از دو بخش ایمپلنت و اباتمنت تشکیل می‌شوند. برای بیمارانی که از نظر پزشکی برای درمان مناسب نیستند، باید از مینی ایمپلنت اجتناب شود. بیماران مشکل دار باید قبل از هر گونه درمان بالینی از نظر همه عوامل خطر و شرایط شناخته شده مرتبط با روش های جراحی دهان و بهبودی بعدی به طور کامل ارزیابی شوند. مقاله امروز سایت دکتر حسین برجیان بهترین جراح لثه اصفهان برای شما خوانندگان عزیز گردآوری شده است. به بررسی موارد منع کاربرد مینی ایمپلنت خواهیم پرداخت.

مطلب پیشنهادی : راه هایی برای رفع بوی بد دهان

موارد منع مصرف شامل موارد زیر است اما به آنها محدود نمی شود:

• مشکلات عروقی
• دیابت کنترل نشده
• اختلالات لخته شدن خون بواسطه درمان ضد انعقادی
• سیگار کشیدن شدید
• بیماری متابولیک استخوان
• شیمی درمانی یا پرتودرمانی
• التهاب مزمن پریودنتال و عفونت دندان
• پوشش ناکافی بافت نرم
• اختلالات متابولیک یا سیستمیک مرتبط با بهبود زخم ویا استخوان
• استفاده از داروهایی که بازسازی طبیعی استخوان را مهار یا تغییر می دهند
• اختلالاتی که توانایی بیمار برای حفظ بهداشت دهان و دندان کافی را مهار می کند
• عادات دهانی کنترل نشده مثل دندان قروچه

صفحه اینستاگرام دکتر حسین برجیان 

در مواردی که ارتفاع و یا عرض استخوان ناکافی است و فضای میانی ناکافی (همیشه در برآمدگی آلوئولی باریک قرار نمی گیرد) در قوس‌های بی‌دندان به دلیل باریک بودن قطراست ، غیرقابل پیش‌بینی بودن بقا و عدم درک علمی، معمولاً به بیش از دو ایمپلنت نیاز خواهد بود. همچنین درمان کودکان با مینی ایمپلنت تا پایان رشد و بسته شدن اپی فیزیال توصیه نمی شود.

نکته :

• صحت علمی مطلب منتشر شده فوق، باید با مشورت حضوری بیمار با جناب دکتر برجیان تایید گردد.
• این مطلب توسط ادمین سایت، مدیریت و منتشر شده است.

راه های ارتباطی با مرکز تخصصی دندانپزشکی نجم