آشنایی با انواع پروتز بر پایه ایمپلنت

بررسی انواع پروتز بر پایه ایمپلنت

در این مطلب از سایت دکتر حسین برجیان بهترین دندانپزشک زیبایی اصفهان به مطالعه و شناخت انواع پروتز بر پایه ایمپلنت خواهیم پرداخت.

انواع مختلف پروتز بر پایه ایمپلنت

ایمپلنت تکی:

همان ایمپلنتهای معمولی است که بر روی هر یک پایه ایمپلنت، یک روکش دندان نصب می شود.

دندان مصنوعی بر پایه مینی ایمپلنت:

یکی از پروتزهای ایمپلنتی است که در کسانی استفاده می شود که بیشتر دندانهای خود یا همه آنها را از دست داده اند. این روش ارزانتر از گذاشتن ایمپلنتهای تکی است و کمتر نیاز به جراحی و برش دارد. همچنین به دلیل استفاده از مینی ایمپلنت به جای ایمپلنت، عمل جراحی ساده تر است و دوره نقاهت نیز کوتاهتر می باشد. با این حال باید حواستان باشد به دلیل نازکتر بودن مینی ایمپلنت، تحمل آن در مقابل فشار نیز کمتر می باشد.

مطلب پیشنهادی : کاربردهای مختلف روکش‌ پرسلن

دندان مصنوعی چهار ایمپلنتی:

در این روش یک ست کامل دندان مصنوعی بالا یا پایین، بر روی چهار ایمپلنت ثابت می شود. مزیت این روش این است که نیاز به پیوند استخوان و جراحی های متعدد برای ایمپلنتهای زیاد، نیست و هزینه آن هم بسیار کمتر است. اما اشکال آن این است که در مدت زمانی که منتظر هستید تا استخوان جوش بخورد باید مراقب چیزهایی که می خورید باشید تا فشاری بر ایمپلنتها وارد نشود. پس از شش ماه که ایمپلنت سفت شد، دندان مصنوعی اصلی آماده می شود و روی ایمپلنت سوار می شود و محدودیت غذا خوردن تمام می شود.

بریج بر پایه ایمپلنت:

پروتزی مشابه بریج معمولی است اما به جای استفاده از دندانهای طبیعی برای تکیه گاه بریج، از دندان های ایمپلنتی استفاده می شود.

انواع ایمپلنت دندان از نظر مراحل درمان

ایمپلنت فوری:

در روش ایمپلنت فوری در همان جلسه ای که دندان آسیب دیده کشیده می شود، ایمپلنت در استخوان جایگذاری می شود و سپس روکش بر روی آن متصل می شود. البته این روکش موقتی است و قرار نیست با آن غذا بجوید چون نباید هیچ فشاری به ایمپلنت وارد شود. پس از چند ماه، روکش اصلی روی دندان متصل می شود.

صفحه اینستاگرام دکتر حسین برجیان بهترین دندانپزشک زیبایی اصفهان

ایمپلنت یک مرحله ای:

در این روش پس از جراحی جایگذاری ایمپلنت، روی ایمپلنت با پیچ درپوش بسته می شود اما لثه روی آن کشیده نمی شود بلکه لثه اطراف ایمپلنت دوخته می شود. این کار برای این صورت می گیرد که چند ماه بعد هنگام اتصال روکش، نیاز به جراحی مجدد برای باز کردن روی ایمپلنت نباشد. در ایمپلنت یک مرحله ای، جای دندان تا چند ماه خالی می ماند تا استخوان به ایمپلنت جوش بخورد.

ایمپلنت دو مرحله ای:

در این روش دو عمل جراحی نیاز است. یک مرتبه برای جایگذاری ایمپلنت و مرتبه دوم برای باز کردن لثه روی ایمپلنت و اتصال اباتمنت و روکش. با این حال جراحی دوم بسیار ساده است و دوره نقاهت کوتاهی دارد. مزیت آن در این است که ایمپلنت در زیر لثه بهتر محافظت می شود و خطر آلودگی یا وارد آمدن فشار به آن کمتر است.

راه های ارتباطی با مرکز تخصصی دندانپزشکی نجم

توجه :

• صحت علمی مطلب منتشر شده فوق، باید با مشورت حضوری بیمار با جناب دکتر برجیان تایید گردد.
• این مطلب توسط ادمین سایت، مدیریت و منتشر شده است.